شیده پرتو - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب
ندا ضیابخش - دکتری معماری و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحدرودهن
فریبرز دولت آبادی - دکتری معماری و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

چند دهه ای است که بالا رفتن آمار وقوع جرم و جنایت در شهرها، علی الخصوص شهرهای جدید، حاکی از آن است که این شهرها از عدم وجود برنامه ریزی های مناسب در زیرساخت های خود رنج میبرند و بی شک، در صورت عدم مقابله با آن ها و چاره اندیشی های لازم، مشکلات فراوانی گریبان گیر این شهرها و ساکنین آنها خواهد بود. از این رو برای کاهش جرائم در فضاهای شهری، شناخت عوامل تاثیر گذار در بروز جرم و همچنین ارائه راهکارهای موثر در جلوگیری از آن، جهت بالا بردن امنیت در این فضاها امری ضروری خواهد بود. اگرچه نمیتوان از نقش متغیرهای جامعه شناختی در بروز الگوهای ناهنجار رفتاری چشم پوشی کرد اما شناخت و بررسی نقش ویژگی های کالبدی و فضایی محیط مصنوع، به عنوان بستر وقوع رفتارهای ناهنجار، کمک شایانی در جهت کاهش وقوع این گونه رفتارهای آنومیک خواهد بود. در مقاله حاضر قصد داریم با معرفی رویکرد CPTED ، به عنوان یکی از روش های پیشگیری از جرم از طریق طراحی محیطی، به ارائه برخی راهکا رهای عملی در طراحی و خلق فضاهای امن شهری بپردازیم. روش تحقیق پژوهش، تحلیلی و اسنادی است. نتایج پژوهش نشان از آن دارد که از طریق طراحی محیطی، می توان از میزان وقوع جرایم در فضاهای شهری تا حد قابل توجهی کاست.

جرم ، امنیت ، رفتارهای آنومیک ، CPTED