مقایسه وسایل حمل و نقل درون شهری مشهدازدیدگاه رضایت شهروندان

تقاضا برای توسعه پایدار شهری و شهرهای پایدار مهمترین چالش فراروی بشریت در قرن بیست و یکم میباشد. جهت دستیابی به توسعه پایدار شهری، ناگزیر باید سامانه حمل و نقل به گونهای طراحی شودکه با ملاکهای توسعه پایدار هماهنگ گردد لیکن نوشتار حاضر با روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و نیز با گردآوری اطلاعات از طریق توزیع پرسشنامه به بررسی وسایل حمل و نقل درون شهری مشهد از دیدگاه رضایت شهروندان پرداخته است. نتایج حاکی از آن است که بسیاری از شهروندان، بکارگیری خودروی شخصی را ترجیح می دهند و در توجیه عدم اقبال از وسایل حمل و نقل عمومی مواردی چون فقدان تجهیز ات رفاهی، عدم سهولت دسترسی و زمان نسبتاً طولانی برای انتظار را مطرح می نمایند. همچنین در صورتیکه بخواهیم رضایت شهروندان را در مورد وسایل حمل و نقل عمومی جلب نماییم ناگزیر باید به مواردی چون احداث مسیر ویژه ایمن برای دوچرخه سواری در تمامی سطح شهر، کاهش مدت زمان انتظار برای اتوبوس و تاکسی با افزایش تعداد وسایط مذکور و زمان بندی مناسب رسیدن آنها به ایستگاه و بهره گیری از تاکسی و اتوبوس های با تجهیزات سرمایشی و گرمایشی مطلوب بپردازیم.

Keywords:

توسعه پایدار , حمل و نقل , رضایت شهروندان , حمل و نقل درون شهری , حمل و نقل عمومی