محاسبه ضریب آسایش گرمایی برای برخی شهرهای ایران جهت برنامه ریزی بهینه مصرف انرزی در کشور

آسایش و فعالیت انسان از دیرباز متاثراز عوامل جوی بوده است. گرچه امروزه با فراهم شدن شرایط مطلوب زیست محیطی در داخل ساختمان فعالیت انسان و آسایش او کمتر تحت تاثیر شرایط جوی و اقلیمی می گیرد لیکن این امر مستلزم صرف مقادیر متنابهی از انرژی است که این میزان مصرف نامعقول ذخایر انرژی را به مخاطره می اندازد. از انجایی که بهره وری بهینه از منابع انرژی در کنار ایجاد آسایش برای انسان و بهره وری کاری او در محیط مدنظر می باشد لذا ضروری است که در طراحی وسایل گرمازا و سرماز محاسبات مناسبی صورت گیرد تا در هر محیطی به میزان مناسب گرمایش یا سرمایش ایجاد کنند. استفاده از وسایل گرمازا یا سرمازای یکسان در محیطهای مختلف با فعالیت های متفاوت منطقی نمی باشد چرا که گذشته از وسعت ساختمان نوع فعالیتی که فرد انجام می دهد میزان نیاز او به گرما یا سرما را تعیین می کند.

Keywords:

ضریب آسایش , احساس دمایی , شاخص عدم آسایش , پارامتر اقلیمی