نسرین محمدی زاده - کارشناس ارشد معماری و طراحی شهری دانشگاه هنر اصفهان مدرس گروه شهرسازی دانشگاه کرمان

موضوع توسعه پایدار شهری، بخش وسیعی از ادبیات شهرسازی را به خود اختصاص داده است به گونه ای که اکثر قریب به اتفاق کشورهای جهان، اصول آن را در دستور کار سیاست های خود قرار داده اند. در این پژوهش شاخه ای از توسعه پایدار شهری تحت عنوان توسعه پایدار حاصل از شکل شهر فشرده متمرکز، مد نظر بوده که رویارویی و تقابل آن با راهبردهای پدافند غیر عامل در برابر زلزله مورد بررسی قرار گرفته است، بدین گونه که یکی از اهداف اصلی پایداری شهر، بایستی پایداری در برابر عوامل و بحران های طبیعی از جمله زلزله باشدکه چنانچه این مهم مد نظر قرار نگیرد توسعه پایدار همه جانبه برای شهر حاصل نمی شود. اصولی چون تراکم ساختمانی بالا، کاهش نیاز به سفر، تمرکز کاربری های و خدمات شهری در مرکز و ...از جمله راهکارهای توسعه پایدار بوده که با اصول و راهکارهای پدافند غیرعامل و کاهش آسیب پذیری شهری در برابر زلزله مغایرت دارد و خطرات بسیاری از ساختار ( مقیاس شهر) گرفته تا مقیاس ابنیه، متوجه شهر خواهد شد. در این تحقیق هدف، تجزیه و تحلیل میزان سازگاری و ناسازگاری این تقابل دو طرفه بین موضوع پایداری و پدافند غیر عامل می باشد. روش تحقیق تحلیلی-توصیفی بوده که ابتدا با بررسی منابع مبادرت به تدوین مبانی نظری می گردد و سپس به تحلیل و تجزیه اطلاعات و مقایسه نتایج با یکدیگر پرداخته و اصول کلی در رابطه با فرم شهر فشرده استخراج می گردد. در نهایت این مقوله بارز می گردد که انتخاب فرم شهر پایدار، تابع عوامل متعددی بوده و نمی توان یک الگوی فشرده ثابت را در همه جا اجرا نمود. در نظر گرفتن تمامی عوامل دخیل در ایجاد توسعه پایدار، رشد و توسعه همه جانبه را برای شهر رقم خواهد زد.

توسعه پایدارشهری ، فرم شهرفشرده تک مرکزی ، اصول اساسی شهرفشرده ، راهبردهای پدافندغیرعامل ، زلزله