بررسی تاثیرفضاهای عمومی شهرهای معاصربرپایداری اجتماعی کودکان

با توجه به ویژگی های خاص رشد، سلامت و امنیت کودکان، همواره بخشی از کارکرد فضاهای عمومی شهری به کودکان اختصاص می یابد. از این رو آماده سازی فضاهای شهری برای کودکان به عنوان شهروندان و سازندگان آینده شهر از اهمیت ویژه برخوردار است. در این مقاله با توجه به ضرورت و اهمیت بهره گیری از قابلیت فضاهای عمومی شهری از جمله حضور با کیفیت کودکان در این محیط ها به منظور رشد خلاقیت و پایداری اجتماعی آنها مورد تاکید قرار می گیرد و در این رابطه برخی از اصول و معیارهای طراحی فضا های شهری در تناسب با رشد و شکوفایی خلاقیت کودکان و پایداری اجتماعی ارایه می شود. همچنین مشارکت آنها در فرایند طراحی فضاهای عمومی شهر مانند پارک کودک و فضاهای بازی به عنوان یکی از راهکارهای فعال و پویای طراحی پیشنهاد می شود. در این راستا، برخی از مطالعات رشد خلاقیت کودکان و فرایند طراحی فضاهای شهری بررسی شده و چنین استنتاج می شود که مشارکت مستقیم کودکان در خلق فضای آنان، افزون بر ایجاد تمایل بیشتر به حضور و تعامل در محیط، امکان رشد جسمی، ذهنی، اجتماعی، استعداد ها و خلاقیت آنان نیز فراهم گردد. روش تحقیق در این پژوهش به صورت تحلیلی، توصیفی انجام می گیرد. از یافته های تحقیق نتیجه می شود که با طراحی مناسب فضاهای شهری و پارکهای کودک، می توان بسیاری از فضاهای بازی و مکان های فعال اجتماعی را احداث کرد که از راه حل های جلوگیری از بروز خشونت ها و ناهنجاریهای اجتماعی است

Keywords:

فضاهای شهری , شهرسازی , کودکان , معماری , پایداری اجتماعی