شادی عزیزی - استادیار وعضوهیئت علمی گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
میلاد حیدری - دانشجوی کارشناسی ارشد ناپیوسته معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

امروزه ازرویکردهای مداخله درساماندهی سکونتگاه های غیررسمی توانمندسازی این جوامع درمشارکت باایشان وبهره مندی ازمنابع نهفته آنها می باشد دراین مقاله که برگرفته ازپروژه کارشناسی ارشدنگارنده با عنوان طراحی مشارکتی خانه برای سکونت گاه های غیررسمی و ارتقای کیفیت خانه می باشد تجاری ساکن درمحله شمس اباد تهران واقع درشهرداری منطقه 18 که دارای بافتی مسکونی و نیمه صنعتی است معرفی میشود درطی پروسه ای مشارکتی که شرح آن به تفصیل می اید جریان زندگی وکاروی که به هم تنیده شده اند شناسایی میشود به گونه ای که نحوه کاربرد فضا و چندعملکردی بودن آن و همچنین ترکیب فضای کاروزندگی شبیه به الگوهای روستایی است سپس این پرسش مطرح میشود که ایا بدون اگاهی ازجریان زندگی ساکنان این سکونتگاه ها میتوان طرحی عملی برای ساماندهیشان ارایه داد؟این وظیفه به عهده معمارمی باشدکه دردیالوگ و نشست و برخاست باساکنین پی به داستان زندگیشان ببرد و بابهره مندی ازامکانات موجود موجب رشدوارتقای کیفیت زندگیشان شود

سکونتگاه های غیررسمی ، توانمندسازی ، نقش معمار ، مشارکت