سنجش عوامل موثربرمیزان امنیت اجتماعی پل های عابرپیاده نمونه موردی: محلات طرشت وقائم مقام سنائی شهر تهران

فضاهای عمومی شهری درزندگی شهری امروزنقش بسزایی ایفا کرده و همچنین میزان استفاده ازآنها رابطه مستقیمی با میزان امنیت اجتماعی این فضاها درشهر دارند افزایش امنیت اجتماعی این بخش ازفضاهای شهری باعث ترغیب عابرین پیاده برای استفاده بیشتر ازفضاهای عمومی شهری میشود یکی ازعناصراصلی این فضاهای عمومی پیاده راه های شهری هستند که دربرخی مواقع به علت محدودیت های فیزیکی به پل های روگذر عابرین پیاده تبدیل میشوند متاسفانه امروزه این فضاها برخلاف کارایی خود عمل می کنند و به جای تامین امنیت عابرین پیاده به مکان های ناامنی و همچنین جایگاهی برای متکدیان معتادان سارقان و دیگر بزه کاریهای اجتماعی تبدیل شده اند که این موجب پایین امدن کارایی آنها بخصوص درساعات تاریکی هوا شده است هدف ازانجام پژوهش حاضر سنجش میزان رضایتمندی عابران ازامنیت اجتماعی درروز و شب و همچنین شناسایی عوامل موثربرمیزان امنیت اجتماعی این فضای شهری ازطریق مصاحبه و پرسشنامه به کمک عابران و ساکنان این فضا درمحلات شهری می باشد بدین منظور دومحله طرشت و قائم مقام که به لحاظ اجتماعی اقتصادی متفاوت می باشند برگزیده و تعداد 200 پرسشنامه ازعابران پل ها و ساکنان آنها تکمیل گردید نتایج پزوهش حاکی ازآنست که درهردومحله میزان امنیت درروز بیشتر ازشب بوده و میانگین میزان امنیت درمحله طرشت 41درصد و محله قائم مقام 60درصد براورد شده است همچنین بیلبوردهای تبلیغاتی روی بدنه پل مکان یابی و طراحی نادرست پل و عدم وجود دوربینهای امنیتی ازنظر ساکنین قریب به 74درصد موثربرعدم امنیت اجتماعی پلهای عابرشهرتهران می باشند

Keywords:

امنیت اجتماعی , فضای شهری پایدار , پل عابرپیاده , شهر تهران