بررسی تاریخ آموزش آکادمیک معماری درایران و باهاوس

ازعوامل بسیارمهم و تعیین کننده دربوجود آمدن معماری درتمام دنیا دانشگاه ها مدارس عالی و تشکیلاتی هستند که درامراموزش علمی عملی و هنری معماری نقش دارند وهمچنین برنامه هایی که این موسسات طرح میریزند و برطبق آن دانشجو را تربیت و اماده کارمیکنند به عبارتی میتوان گفت که عامل اموزش مهمترین عامل بوجود اورنده معماری را با کیفیت بالاست مسئله اموزش اکادمیک معماری درمملکت ما قدمت چندانی ندارد و ازسال 1319 که دانشکده هنرهای زیبا دردانشگاه تهران بوجود امدشکلی واقعی بخود گرفته است ازآن زمان تادهه پنجاه دو موسسه مبتکردیگر بوجود امد یکی دانشکه معماری دانشگاه ملی که درسال 1339 تاسیس شدودیگری دانشکده علم و صنعت که بعدازآن تاسیس شده است علاوه برآن مهندسان راه وساختمان نیز رسما اجازه طرح نقشه یافتندودانشکده فنی ازتاسیس دانشگاه تهران به بعددست اندرکارتربیت مهندس هستند بیش ازشش دهه است که ازاموزش معماری به شکل امروزدردانشگاه های ایران سپری میشود اما هنوز روش یاروشهای کاملا رضایت بخشی شکل نگرفته است و این نکته کمابیش درهمه دانشکده های معماری وجود دارد اموزش معماری درایران دارای سه لایه اموزش اکادمیک اموزش دردفاتر کارواموزش کارگاهی است که درگذشته این لایه ها به هم متصل بوده ولی درحال حاضرازهم جدا شده اند همین عامل باعث بوجود امدن مشکلات زیادی درمعماری معاصر گردیده است دراین مقاله سعی شده است پس ازبیان پیشینه بیان اثار و نتایج آن و بررسی لایه های مختلف اموزش معماری درایران ضرورت کسب تجربه و مهارت برای فارغ التحصیلان رشته معماری بیان گردددرادامه سیستم های اموزشی باهاوس به عنوان اولین الگوی اموزش نوین معماری مورد بررسی قرارمیگیرد و انگاه با ذکرمشکلات موجود دراموزش ایران به جمع بندی مطالب فوق الذکر و ارایه نتایج حاصل درخصوص اموزش نیروی انسانی پرداخته میشود بااریه پیشنهادات مختلف مقاله به پایان می رسد دراین نوشتار به صورتی ساده و کلی تلاش میشود که برخی ازعواملی که موجب عدم شکل گیری روشهای مناسب و رضایت بخش اموزشی شده است مورد اشاره قرارگیرد و مقایسه تطبیقی بین اولین مدارس اکادمیک جهان و ایران صورت گیرد

Keywords:

آموزش , معماری , نیروی انسانی , ایران و جهان , باهاوس