همخوانی اکولوژیکی بامحیط درباغ شهر ایرانی

محوریت شهرهای اکولوژیک که درارتباط مناسبی بامحیط طبیعی و بیوسفرقراردارندتوجه به ویژگی های بومی ومحیطی است بنحوی که بتواندساختاریکپارچه و هماهنگ با محیط داشته ودرعین حال کمترین اسیب را به زیست بوم برساندروند و فعالیت های انسانی دراین الگوباروند وخواسته های طبیعت هماهنگ شده اندوباعث تلفیق سیستم های انسان ساخت با فرایند وس یستمهای طبیعی میشود تغییرات ساختاری درشهرها باعث ایجاددگرگونی و زوال درمحیط طبیعی خواهد گردید بنابراین مسیر اصلی درطراحی شهرهای اکولوژیک برمبنای احیا و پایداری آنها و ایجادرابطه متداول بین سیستم های انسان ساخت با اکوسیستم طبیعی است باتوجه به این تفاسیر ما سعی درشناسایی باغ شهرهای یداریم که درگذشته به بهترین نحو ممکن فضاهای شهریمان را ارااسته بودها ند والگویی مناسب برای طراحی شهرهایمان ارایه داده بودند با بررسی این نوع شهرها به نگاتی درباب ساختارعملکرد نوع بینش و فرهنگ ایرانی که درپس زمینه این شهرها وجود داشته پی برده و ارتباط آن با طبیعت و ساختاراکولوزیک شهرها مشخص مینماییم به منظور برسی فرضیه مذکور ابتدا باتحلیل محتوای متن به بررسی متون مربوطه پرداخته شد دراین رابطه ضمن بیان مفهوم اکولوژی شهری به نظریات دانشمندان غربی که به گونه ای به مقوله اکولوژی و ارتباط آن باشهراشاراتی داشته اند پرداخته میشود ازبررسی رویکردهای اندیشمندان دررابطه با تاثیررویدادها برکالبد شهر و شفاف سازی متن که درمبحث مربوطه ذکر شد معیارهای استنتاج شده است درادامه با تحلیل ساختاری و کالبدی باغ شهرهای ایرانی به تطبیق معیارهای بدست امده اشاره میشود تابدین طریق بتوان با استفاده ازتجارب آن مبانی کلی برای طراحی فضاهای عمومی شهری و همچنین باغ شهرهای که امروزه بحث احداث آنها وجود دارد ارایه کرد

Keywords:

باغ شهر ایرانی , شهر اکولوژیک , ساختارباغ شهر