وحید شاه حسینی - دانشگاه صنعتی امیرکبیر ، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست ، عضو هیئت علمی ، دکترای مهندسی عمران
سینا اتحادی - دانشگاه صنعتی امیرکبیر ، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست ، دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مهندسی و مدیریت ساخت
امید امیری - دانشگاه صنعتی امیرکبیر ، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست ، تدریس یار ، کارشناس ارشد مهندسی و مدیریت ساخت

بدون شک مهمترین اصل در مهار عصیان های ناشی از حوادث طبیعی ، پیش بینی چگونگی رویارویی با آنها می باشد. این موضوع هنگامی که خسارات ناشی از آن دارای گستره ای ملی و فراتر از محدوده یک پروژه است ملموس تر به نظر می آید. مدیریت بحران برایمقابله با خسارات ، تنها زمانی به صورت کامل اثربخش خواهد بود که به صورت از پیش برنامه ریزی شده بوده و عوامل و تجهیزات موردنیاز آن از قبل تامین گردیده باشد. عموم افراد مدیریت بحران را تنها برای زمان وقوع حادثه تصور می کنند ، در حالی که اعمال مراحل مختلف مدیریت بحران که منطبق بر اصول و مشخصه های پدافند غیرعامل باشد ، در بسیاری از موارد توانسته است قبل از وقوع حادثه و پس از آن نیز از ایجاد خسارات گسترده ای جلوگیری نماید. در این مقاله قصد داریم با بررسی موردی حادثه سیل سال 86 پروژه سدخیرآباد نیکشهر ، به ابعاد مختلف خسارات ایجاد شده به واسطه عدم پیش بینی مراحل مختلف مدیریت بحران در این پروژه پرداخته و سپس به روش مهندسی معکوس شیوه های لحاظ مدیریت بحران را در پروژه مذکور بررسی کنیم و پس از آن به صورت تقریبی اثرات حاصل از ترتیب اثر مدیریت بحران در این پروژه را ببینیم. در پایان شاهد خواهیم بود که با بکارگیری فن مدیریت بحران در این پروژه ، امکان جلوگیری از اهم خسارات وارده وجود داشته است.

مدیریت بحران ، پدافند غیرعامل ، سیل ، خسارت ، سد خیرآباد