بررسی حقوقی حل اختلاف در قراردادهای داخلی و بین المللی

یکی ازمهمترین بخشهای مدیریت پروژه های داخلی و علی الخصوص پروژه های بین المللی عمرانی مدیریت قراردادها و به ویژه مسائل حقوقی اینگونه قراردادهاست درعرصه داخلی و بین المللی رجوع به دادگاه های دولتی همواره رضایتبخش نیست چرا که فرایند داوری به لحاظ ارزانی سرعت دررسیدگی و دانش تخصصی و تجربه رسیدگی کنندگان دارای امتیازات بیشتری نسبت به دادرسی و رسیدگی دردادگاه می باشد موضوع حل و فصل اختلافات درقراردادهای بین المللی مرتبط با دویاچندکشور بصورت جدی تری مطرح است تعیین نوع حقوق حاکم براین قراردادها تاثیربسزایی درکلیه فرایندهای حقوقی قرارداد ازجمله حل اختلاف دارد متاسفانه به علت اشنانبودن نویسندگان شرایط عمومی پیمان بامفاهیم حقوقی ماده 53 شرایط عمومی پیمان به گونه ای تنظیم شده است که درعمل پیمانکاران دادگاه ها را باهمه دشواریها و کندی رسیدگی برای حل اختلاف خود برداوری شورای عالی فنی رجحان میدهندو تا آنجا که ممکن است ازداوری دوری می کنند اشکالات حقوقی زیادی براین ماده شرایط عمومی پیمان وارد است کهدراین مقاله به آنها پرداخته میشود هدف ازمکانیزم چندمرحله ایی فیصله اختلافات قراردادها جلوگیری ازطولانی و گران شدن فرایند حل و فصل است اما ازسویدیگر همین توافقهای چندلایه حل اختلاف اگربه درستی نگاشته نشده باشند و یا درمان بروز دعوا به شیوه صحیح اعمال نشوند نه تنها باعث کاهش هزینه و زمان حل اختلاف نمی گردند بلکه سبب افزایش آنها خواهند گردید درمقاله حاضر به روش کتابخانه ای به تشریح مبانی حقوقی و روشهای حل و فصل اختلافات درقراردادهای داخلی و بین المللی پرداخته و اشکالات موجود مطرح شده است

Keywords:

حل اختلاف , قراردادهای بین المللی , داوری , ماده 53