بابک بهاروند - دانشجوی کارشناسی ارشد ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان، گروه راه و ترابری، زنجان، ایران
محسن زاهدی - استادیار ، دانشگاه رازی، گروه عمران، کرمانشاه، ایران

در سالهای اخیر، یکی از جذابترین فعالیتها در رابطه با روسازی بحث اصلاح مکانیکی و فیزیکی آن شده است. با توجه به افزایش روزافزون حجم ترافیک و ساخت اغلب راههای کشور با روسازی آسفالتی، به کارگیریتمهیداتی به منظور بالا بردن دوام و عمر مفید روسازی، افزایش مقاومت و کاهش تغییرشکل آن بسیار مهم و ضروری میباشد. امروزه شیوههای اصلاح و مواد افزودنی نوین به منظور اصلاح ساختاری روسازی به کار بردهمیشود. اگرچه عملکرد مخلوطهای آسفالتی به خصوصیات مصالح بکار رفته در آن، طراحی دقیق و کیفیت ساخت وابسته است. اما استفاده از مصالح نانو در مخلوط آسفالتی به سبب بهبود عملکرد آسفالت روبه رشداست. این تحقیق بر آن است که با جایگزین کردن نانورس ) 1 تا 5 درصد( به جای فیلر معمولی، تاثیر استفاده از نانورس را بر مشخصات فنی مخلوطهای آسفالتی با بکارگیری آزمایش مارشال مورد بررسی قرار دهد. در اینتحقیق با توجه به طرح اختلاط مخلوط آسفالتی که بر اساس دانهبندی قشر بیندر میباشد، فیلر مصالح سنگی از نوع نانورس مونت موریلونیت Na+ انتخاب و با مصالح سنگی و قیر بهینه مخلوط میگردد. نتایج تحقیق نشان میدهند که با افزایش درصد نانورس در مخلوط آسفالتی، استحکام مارشال و حجم فضای خالی کلمخلوط ) VTM ( افزایش مییابد. همچنین مقادیر روانی و حجم فضای خالی مصالح سنگی ) VMA ( با افزایش درصد نانورس، نسبت به نمونههای شاهد کاهش مییابند

نانورس، مخلوط آسفالتی، بیندر، آزمایش مارشال