بهرنگ شیخان - دانشجوی کارشناسی ارشد ، دانشگاه علوم و تحقیقات بروجرد
محمدرضا عطرچیان - دانشیار دانشگاه علوم و تحقیقات بروجرد

جداگرهای لرزهای اثرات ضربه زلزله را روی ساختمان کاهش میدهند و سازه را از منبع لرزش ودرنتیجه ازاثرات مخرب آن جدا مینماید. با استفاده از این سیستم شتاب های وارد بر سازه، جابجایی نسبی طبقات وفرکانس این جابجایی به نحو محسوسی کاهش یافته و امکان طراحی سازه برای بارهای جانبی کم بادوزلزله کم قدرت( به راحتی میسر میگردد. هدف اصلی از بهکارگیری این سیستم ها کاهش میزان شتاب، جابجایینسبی و فرکانس ارتعاشات منتقل شده به ساختمان میباشد و این امر در درجه اول با افزایش قابل توجه پریود معنای ارتعاشات سازه بافزایش انعطافپذیری کل( امکانپذیر خواهد بود. لذا کاملا بدیهی است که کاربرد این رو برای سازههای است که پریود آنها بالذات خیلی بالا نعاشد و در غیر این صورت ممکن است تاثیر مثبتی ملاحظه نشود و یا اینکه حتی منجر به تاثیر منفی در راسخ سازه گردد. البته تاثیر میرایی جداگر همواره برقراراست . حال این مساله که به کارگیری جداگرهای لرزهای برای سازههای بلند مرتبه که خود دارای پریودهای بالا میباشند، منجر به بهعود لرزهای میگردد یا نه مساله مورد بررسی در این پژوهش میباشد. پس از مدل سازی سازه بلند مرتبه و بکارگیری جداگرهای لرزهای با مشخصات مختلف این نتیجه حاصل گردید که گرچه تاثیر به کارگیری جداگر برای سازههای بلند مرتعه کمتر از سازههای متوسط و کوتاه مرتبه میباشد اما همچنان میتوان رو جداسازی را به عنوان یک راهکار مناسب برای بهعود رفتار لرزهای سازههای بلند مرتبه به محسوب کرد

سازه بلند مرتبه، جداگرهای غیر خطی نرم شونده، سختی اولیه جداگر، سختی ثانویه جداگر،مقاوم تسلیم جداگر