عباس دهقانی وحید - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان

امروزه جهت کاهش خسارات ناشی از زلزله از روش های مختلفی استفاده می گردد . در بسیاری از موارد سختی سازه را با کمک دیوار برشی و بادبند افزایش می دهند و مقاطع قویتری را به کار می برند که استفاده از این روش ها از لحاظ اقتصادی چندانمقرون به صرفه نیست . و از طرف دیگر باعث سنگین تر شدن سازه و افزایش برش پایه در هنگام وقوع زلزله می گردند . بنابراین باید با کمک سایر روش های کنترل رفتار سازه عملکرد ساختمان را تحت بررسی و کنترل قرار داد . سیستم های کنترلرفتار سازه ها به سه دسته کنترل فعال ، کنترل غیر فعال و کنترل نیمه فعال تقسیم می شوند . میراگر ها و جداگر های جزءسیستمهای با کنترل غیر فعال می باشند. میراگرها دستگاههایی هستند که پس از قرار گیری در سازه می توانند میرایی سازه را افزایش داد و نوسانات مخرب ناشی اززلزله را کاهش دهند و همچنین نیروی جانبی وارده به سازه را مستهلک نمایند. میراگرها به دو دسته، میراگرهای وابسته به سرعت و وابسته به تغییر مکان تقسیم بندی می شوند، که میراگرهای وابسته به تغییرمکان خود نیز به دو دسته میراگرهای تسلیمی و میراگرهای اصطکاکی تقسیم می شوند. استهلاک انرژی در میراگرهای اصطکاکی به واسطه اصطکاک بین اجزای اصطکاکی و لغزیدن سطوح بر روی همدیگر می باشد. ترکیب بندی اجزای لغزنده اصطکاکی بر روی یکدیگر می تواند بسیار متنوع باشد، به همین دلیل میراگرهای اصطکاکی متنوعی چون میراگر اصطکاکی دورانی ) RFD ( ومیراگر اصطکاکی پال به وجود آمده است. میراگر اصطکاکی پال یکی از این نوع میراگر های اصطکاکی می باشد که در میان بادبند های سازه قرار گرفته و انرژی ناشی ازشتاب زمین در هنگام وقوع زلزله را کاهش می دهد. همچنین میراگر اصطکاکی دورانی جدید RFD با عملکرد دوگانه خود سعی در مستهلک کردن انرژی وارده به سیستم می نماید. در این مقاله سعی شده است ضمن معرفی هرچه بیشتر این نوع میراگر ها، و مقایسه عملکرد سیستم های میراگر اصطکاکی دورانی ) RFD ( و میراگر اصطکاکی پال، نتایج تاثیر به کار گیری میراگر اصطکاکی درعملکرد سازه های فولادی بیان شود و همچنین نتایج تاثیر میراگر اصطکاکی پال بر ضریب رفتار قاب فولادی مهاربندی شده مورد بررسی قرار گیرد.