مدلسازی عددی اثر تغییر ابعاد سرریزهای جانبی احداث شده در کانالهای طبیعی با بستر فرسایشی بر عملکرد هیدرولیکی آنها

تخمین صحیح میزان دبی عبوری از روی سرریزهای جانبی در کانالهای با بستر فرسایشی یکی از مسائل مهم طراحی این نوع از سازههای هیدرولیکی میباشد. معمولاً طراحی این سازهها بر اساس پیش فرض های مربوطبه طراحی با آب خالص و بدون لحاظ تغییرات مورفولوژیکی بستر انجام می شود. هدف اصلی این تحقیق بررسی کارایی مدل عددی CCHE2 D در شبیهسازی میزان آبگیری سرریزهای جانبی از آبراهه اصلی در شرایطبستر ثابت و فرسایشی برای دو طول 3 و 6 متری و مقایسه نتایج آن با نتایج مدل آزمایشگاهی موجود میباشد. انطباق نتایج مدل عددی با دادههای آزمایشگاهی بیانگر دقت مناسب مدل عددی )خطایی حدود 11 درصد( درپیشبینی مشخصات هیدرولیکی سرریزجانبی در شرایط تغییر مورفولوژی بستر میباشد. نتایج نشان داد که تغییرات مورفولوژیکی بستر آبراهه اصلی در مجاورت سرریز 3 متری بطور متوسط موجب افزایش 01 درصدیمیزان آبگیری از کانال اصلی نسبت به شرایط بستر ثابت شده است و این نسبت برای سرریز 6 متری حدود 61 درصد برآورد شده است. کاهش نسبت آبگیری در نتیجه افزایش طول سرریز بیانگر کاهش اثرات تغییرات مورفولوژیکی بستر میباشد

Keywords:

سرریز جانبی , بستر فرسایشی , تغییرات مورفولوژیکی , مدل عددی CCHE2 D