مفهوم شناسی آموزش مستمر درتوسعه پایدارزیست بوم

توسعه همه جانبه ی کشاورزی یکی از ارکان اصلی توسعه اقتصادی در هر کشور محسوب می شود. توسعه پایدار مفهومی در قالب توسعه همه جانبه با تأکید بر عدم تخریب منابع طبیعی و آثار سوء آن بر محیط زیست است، که می تواند یکی از راه های دستیابی به سعادت انسانی باشد. ایجاد توسعه پایدار، بدون تغییر نگرش و تحول فکری و فرهنگی مقدور نخواهد بود مگر در سایه آموزش همه جانبه در بخش کشاورزی. سبک های مختلف فرآیند آموزش در جهت توسعه نیروی انسانی تنها زمانی مؤثر خواهد بود که ویژگی، شرایط و موقعیت های فراگیران به خوبی تشخیص داده شود و با استفاده از هماهنگی بین آموزش های رسمی و غیر رسمی به عنوان دو جزء اصلی و زمینه ساز یادگیری و توسعه آماده سازی افراد انجام گیرد. تلفیق دو سبک آموزشی فوق در قالب آموزش مستمر راه دستیابی به توسعه پایدار در بسیاری از کشورهای درحال توسعه می باشد که سبب کاهش سرمایه گذاری دولتی بر دوره های غیرمؤثر آموزشی خواهد گشت. آموزش همانند توسعه، شیوه ای است که به واسطه فرآیند پیچیده تغییر بینشی فراگیران در درازمدت حاصل خواهد شد، بدین دلیل دولت با اهمیت دادن به بخش آموزش های مستمر و مادام العمر می تواند راه های رسیدن به توسعه اقتصادی را نیز فراهم سازد. در مقاله حاضر تلاش بر این بوده است تا با استفاده از تحقیقات نظری انجام شده، نقش فعالیت های آموزشی و ترویجی بر پذیرش شیوه های مناسب تولیدی در جهت توسعه پایدار کشاورزی مشخص گردد. نتایج بررسی ها نشان می دهد که آموزش درازمدت و ترویج انفرادی و گروهی فراگیران در جهت ترغیب پذیرش تکنولوژی های جدید تولیدی متناسب با شرایط محیطی، تأثیر مثبتی بر توسعه روزافزون دارد، بنابراین می توان با گسترش فعالیت های آموزشی و ترویجی با تغییر در محتوای برنامه های آموزشی و انتخاب صحیح گرو ههای هدف، آموزش را فراگیر نمود

Keywords:

توسعه پایدارزیست بوم , آموزش غیررسمی , آموزش مستمر , ترویج