وحید سلماسی - کارشناس ارشد ، دانشگاه تبریز
محمدعلی لطف اللهی یقین - دانشیار ، دانشگاه تبریز

در میان مؤلفههای یک واحد شناور، سیستم مهاربندی اهمیت ویژهای دارد. برای طراحی سیستمهای مهاربندی نیز پارامترهای مختلفی وجوددارد؛ نظیر نوع آنکورها، مقاومت خط مهاربندی، الگوی بستر، شرایط محیطی و مدت زمانی که واحد شناور، مهار شده باقی خواهد ماند. از اینروبرای تعریف سیستم مهاربندی بهینه، یعنی سیستمی که منجر به تغییر مکانهای مینیمم واحد شناور شود جوانب متعددی میبایستی در نظرگرفته شود. در این پژوهش الگوی سیستم مهاربندی که تغییر مکانهای سازه را مینیمم نماید به عنوان پارامتر بهینهسازی مورد توجه قرار می - گیرد. موضوع حاضر، در برخی تحقیقات اخیر بصورت یک مسأله بهینهسازی با استفاده از الگوریتم ژنتیک مورد توجه قرار گرفته است (نظیر [ 1 ] و [ 2] ). در برخی پژوهشهای مشابه (نظیر [ 3] ) بهینهسازی رایزرها با استفاده از الگوریتم ترکیبی فازی- ژنتیک مد نظر قرار گرفته است..( [ همچنین در تحقیقات بسیاری، بهینه سازی سازهها با توجه به جوانب مختلف طراحی با استفاده از منطق فازی بررسی شده است ([ 4] و [ 5 لیکن در این تحقیق با استفاده از منطق فازی، الگویی بهینه برای سیستم مهاربندی شناور در مجموعهای از شرایط محیطی نامتقارن بدست میآید که منجر به تثبیت بهتر و کاهش تغییر مکانهای سیستم شناور میگردد

بهینهسازی، الگوی مهاربندی، سیستم استنتاج فازی