تورج امیرخسروی - مربی دانشگاه ، سازمان بنادر و دریانوردی- دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
مهران رییسی - کارشناس ، سازمان بنادر و دریانوردی

بهره گیری از رادیوهای برای تقاضای کمک در موارد اضطراری از اواخر قرون نوزده و اوایل قرن بیستم میلادی با استفاده از کدهای مورس اغاز شد. سپس انتقال صوت با رادیوهای آنالوگ امکانپذیر گردید که تا امروز از این رادیوها برای انتقال صوت و تقاضای کمک توسط شناورهااستفاده می گردد. با اختراع رادیوهای دیجیتال و احساس ضرورت ارسال پیام های متنی در بین کاربران روی شناورها و یا بین شناور و ایستگاههای ساحلی، سیستم رادیوهای دیجیتال با پیام انتخابی اختراع و مورد بهره برداری قرار گرفت . این سیستم برا ی تقاضا ی کمک توسط شناورهای درحال اضطرار به کار گرفته می شود. هدف نهائی زمانی حاصل می گردد که دریافت کننده پیام خصوصا در ساحل بتواند نوعی کمکرسانی نماید. کمک رسانی نیاز به نیروی انسانی آموزش دیده و تجهیزات مناسب دارد. با توجه به برد رادیوهای دیجیتال دارای پیام انتخابی وتعدد ایستگاه های ساحلی مجهز به این نوع رادیو، تامین آنها در همه ایستگاه های ساحلی مقدور نیست. ایجاد مراکز تجسس و نجات و تامینملزومات مورد نیاز نیز ایجاب می نماید که این مراکز مستقیما، با سرعت، دقت به پیام های درخواست کمک اضطراری دسترسی داشته باشند. راه حل موجود ایجاد شبکه رادیوهای دیجیتال با پیام انتخابی با مرکزیت مراکز تجسس و نجات دریائی است.سازمان به طور هوشمندانه این موضوع را مد نظر داشته و نسبت به مطالعه، طراحی و بررسی برای ایجاد شبکه ای از این نوع راد یوها اقدام نموده است که بتواند همه آبهای ساحلی و خارج از آن را پوشش داده و نسبت به تکمیل فرایند شنود پیام های اضطرار ی و کمک رسان ی از طریق مراکز تجسس و نجات دریائی اقدام نماید

پیام انتخابی ، رادیو دیجیتال، یونسفر، شبکه، تجسس و نجات