حسین اردلانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، گروه مهندسی آب، تهران
حسین بابازاده - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، گروه مهندسی آب، تهران

این تحقیق به منظور تعیین مناسب ترین روش آبیاری، رژیم آبیاری در کشت سیب زمینی رقم ساتینا در منطقه دماوند به مرحله اجراء گذاشته شد. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب بلوک های کاملتصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل آبیاری فارو (F)، آبیاری قطهر ای با لوله 16 میلی متری (D)، آبیاری با لوله نواری تیپ یک ردیفه (T1)، آبیاری با لوله نواری تیپ دو ردیفه (T2) و رژیم های آبیاری معادل 30، 50 و 70 درصد میزان آب مورد نیاز گیاه انتخاب شدند. تحلیل های آماری نشان داد که بیش ترین عملکرد با تیمار آبیاری نواری تیپ دو ردیفه (T2) با رژیم آبیاری 70 درصد (میانگین 22070 کیلوگرم در هکتار) و کمترین مقدار عملکرد با تیمارهای آبیاری نواری تیپ یک ردیفه و فارو با رژیم آبیاری 30 درصد به ترتیب 16200 ، 16410 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. بیشترین کارآیی مصرف آب با تیمار آبیاری نواری تیپ دو ردیفه (T2) با رپیم آبیاری 30 درصد معادل 9/8 کیلوگرم در مترمکعب و کمترین کارآیی مصرف آب با تیمار آبیاری فارو (F) با رژیم آبیاری 70 درصد معادل 2 کیلوگرم در مترمعب بدست آمد. کاهش سطح تأمین آب آبیاری باعث کاهش عملکرد شد. مقدار مصرف آب در تیمار آبیاری فارو از تیمارهای آبیاری تیپ و قطره ای بیشتر بود. بنابراین نتایج این پژوهش نشان داد که می توان روش آبیاری نواری تیپ دو ردیفه با رژیم آبیاری 70 درصد را برای کشت سیب زمینی که دارای بیش ترین عملکرد و کارآیی مصرف آب است، توصیه نمود.

سیب زمینی؛ رژیم آبیاری؛ روش آبیاری؛ عملکرد؛ کارایی مصرف آب