رضا رضایی سوخت آبندانی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، عضو استعدادهای درخشان باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، گروه زراعت، تهران

این تحقیق به منظور تاثیر پرایمینگ بر عملکرد علوفه خشک و خصوصیات کیفی دو هیبرید ذرت(704. S.Cو 640.S.C ) با کشت تابستانه پس از برداشت گندم در منطقه مازندران، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در مرکز تحقیقات قراخیل (قائم شهر) وابستته به مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان مازندران در سال زراعی 90-1389 اجرا گردید. تیمارها شامل بذر دو رقم ذرت (704. S.Cو 640.S.C ) و هفت محلول پرایمینگ شامل: پلی اتیلن گلایکول (PEG 6000) با غلظت های 5و10 درصد، نیترات پتاسیم (KNO3) با غلظت های 5/0 و 1 درصد، کلرید پتاسیم (KCI) با غلظت های 1و2 درصد، هیدروپرایمینگ (خیساندن در آب) و شاهد ( بدون پرایمینگ) بودند. نتایج این آزمایش نشان داد که بیشترین میزان درصد فیبر، پروتئین، قند و خاکستر با پرایم نمودن توسط محلول پلی اتیلن گلایکول با غلظت 10 درصد و کمترین میزان درصد پروتئین و خاکستر با پرایم شدن توسط محلول پلی اتیلن گلایکول با غلظت 5 درصد حاصل شد، در حالی که کمتترین میزان درصد قند با پرایم نمودن توسط محلول پلی اتیکن گلایکول با غلظت 10 درصد تحت رقم (S.C.640) بدست آمد و همچنین کمترین میزان درصد قند و خاکستر با پرایم شدن توسط محلول های پلی اتیکن گلایکول و کلرید پتاسیم به ترتیب با غلظت های 5و 2 درصد تحت ارقام (704. S.Cو 640.S.C ) حاصل گردید. به طور کلی بذرهای ذرت (S.C.640) به شرایط خشکی پاسخ مطلوبتری دادند. با تکرار این آزمایش در مراحل دیگر رشد در شرایط مزرعه با اطمینان بیشتری می توان تیمار پرایمینگ جهت کشت این ارقام را در مناطق تحت تنش توصیه کرد.

ذرت ، پرایمینگ، خصوصیات کیفی، کشت تابستانه