جعفر رزمی - استادیار دانشکده فنی دانشگاه تهران، گروه مهندسی صنایع، دانشکده فنی
محسن صادق عمل نیک - استادیار دانشکده فنی دانشگاه تهران، گروه مهندسی صنایع، دانشکده فنی
مهدی هاشمی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده فنی دانشگاه تهران، گروه مهندسی صنایع،

در دنیای رقابتی امروزه مدیران شرکتها و سازمانها بیش از پیش دریافته اند که نیازمند تمرکز بیشتر بر روی فعالیتهای اصلی خود هستند تا با حذف فعالیتهای غیر اصلی از برنامه های روزمره سازمان بتوانند با انرژی بیشتر به انجام فعالیتهای رقابتی خود بپردازند. لذا بر این اساس برون سپاری فعالیتهای غیر اصلی سازمان تبدیل به جزئی جداناپذیر از فعالیتهای مدیران ارشد سازمانها شده است و در این راستا اهمیت برنامه ریزی در غالب زنجیره تامین/ عرضه بیش از پیش نمایان شده و موضوع برون سپاری جزئی جدا ناشدنی از موضوع مدیریت زنجیره تامین تبدیل گشته است. در این مقاله یک مدل انتخاب منابع تامین کننده بیرونی در طول زنجیره تامین با استفاده از متدولوژی اولویت دهی منابع بیرونی ارائه شده است. در ابتدا ملاکهای ارزیابی تعیین شده و این ملاکها وزن دهی می شود. در گام بعدی مدل ریاضی ارائه شده است که توسط آن، منابع بیرونی داوطلب سرویس دهی اولویت دهی می شوند. مدل ارائه شده شرایطی را بوجود می آورد در آن تصمیم گیرنده می تواند با انتخاب سطوح آستانه تصمیم و در راستای آن مقایسات زوجی بیشترین تاثیر را در نتیجه و ترتیب نهایی منابع داوطلب، ایجاد کند. در انتها نیز مثال توسط مدل طراحی شده حل شده و تجزیه و تحلیل شده است.

برون سپاری، مدیریت زنجیره تامین، اولویت دهی، تصمیم گیری چند معیاره