بررسی تأثیر تیمارهایی شوری بر جوانه زنی و رشدگیاهچه دو رقم گندم

به منظور بررسی تأثیرتیمارهای شوری کلرید سدیم (NaCl) بر جوانه زنی و رشد گیاهچه دو رقم گندم، آزمایشی به صورت فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی و با چهار تکراردراجرا گردید. فاکتورها شامل دو رقم شیرازو 79 -7 M- و غلظت های شوری مورد آزمایش شامل کلرید سدیم (NaCl) 1/5،1،./5 و 2 درصد بودند، آب مقطر نیز بعنوان تیمار شاهد مورد استفاده قرار گرفت. بیشترین درصد جوانه زنی در آب مقطر(شاهد، صفر) با میانگین 97/75 درصد مشاهده گردید، هر چند بین شاهد و تیمارهای با غلظت 1./.،5/. و 1/5 درصد از نمک کلرید سدیم تفاوت آماری معنی داری مشاهده نگردید، اما با افزایش غلظت شوری به 2درصد، میزان جوانه زنی مقداری کاهش یافت. به طوریکه تنها غلظت 2درصد از NaCl با بقیه تیمارها تفاوت آماری معنی داری داشت. در مقایسه بین ارقام مورد آزمایش در این تحقیق، بیشترین درصد جوانه زنی در رقم M-79-7 با میانگین 96/7 درصد مشاهده گردید.بیشترین طول ساقه چه و گیاهچه در رقم M-79-7 و آب مقطر به دست آمد. همچنین بیشترین طول ریشه چه در رقم شیراز و آب مقطر مشاهده گردید. نتیجه کلی اینکه تیمارهای شوری با غلظت پایین (5/. %،1%،1/5% NaCl) تأثیر منفی بر جوانه زنی ارقام گندم مورد آزمایش نداشته و می توان جهت آبیاری اولیه استفاده نمود و دیگر اینکه با افزایش غلظت شوری تا 1% تجمع ماده خشک در گیاهچه دو رقم مورد آزمایش افزایش یافت، با افزایش شوری تا 1 درصد در دو رقم طول گیاهچه وریشه چه کاهش، اما در غلظت 2% اندکی افزایش یافت و این به شرایط سازگاری دو رقم به شرایط موجود برمی گردد که سیستم رشدی خود را با این شرایط تنظیم نموده اند. بنابراین می توان از این ارقام جهت کاشت در محیط هایی با غلظت پایین (5/. %،1%،1/5% NaCl) استفاده نمود.

Keywords:

گندم , غلظت شوری , جوانه زنی , رشد گیاهچه