بررسی اثرات تنش خشکی بر شاخصهای کمی وکیفی گیاه آفتابگردان

طبیعت غیر متحرک گیاهان، آنها را مداوما در معرض انواع مختلفی از شرایط نا مساعد محیطی قرار میدهد که گاها برخی از آنها از آستانه تحمل گیاهان بالاتر بوده و سبب ایجاد تنش در آنها میگردد. به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر خصوصیت کمی و کیفی آفتابگردان، آزمایشی به در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 92-1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل انجام شد. تیمار تنش خشکی به صورت قطع موقت آبیاری در سه مرحله ظهور طبق، گلدهی و پر شدن دانه در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که اعمال تیمار خشکی در هر سه مرحله رشدی به طور معنیداری عملکرد دانه،عملکرد بیولوژیکی، وزن هزار دانه، قطر طبق و وزن طبق را کاهش داد. همچنین در سطح احتمال 5% نشان داد که تنش خشکی در مراحل ظهور طبق و پر شدن دانه به ترتیب دارای کمترین و بیشترین تأثیر بر عملکرد دانه آفتابگردان بودند. میزان کاهش عملکرد دانه در مرحله پر شدن دانه نسبت به مرحله ظهور طبق حدود 22/9 درصد بود. دلایل کاهش عملکرد در این مرحله، کاهش طول دوره پر شدن دانه ها و پیری زود رس برگها در این دوره بودند.

Keywords:

تنش خشکی , شاخص های کمی و کیفی , آفتابگردان