اثر ویژگیهای فیزیوگرافی و خاک بر تنوع زیستی گیاهان مرتعی

شناخت تنوع گونه ای گیاهان علفی می تواند بعنوان یک شاخص بسیار مهم در مدیریت مراتع و جنگل هامورد استفاده قرار گیرد. در منطقه رویش زاگرس با توجه به حضور دام و دامدار، مطلع بودن از وضعیت تنوع و غنای گونه ای گیاهان به منظور مدیریت و یا در صورت تخریب احیاء پوشش گیاهی ضروری می باشد. در این تحقیق به منظور بررسی تاثیر جهت دامنه و ارتفاع بر روی تنوع گونه ای گیاهان علفی در منطقه دشت ذهاب استان کرمانشاه ( زاگرس مرکزی ) تعداد 160 کوادرات 3 متر مربعی به روش تصادفی در منطقه پیاده گردید.در هر کوادرات فهرست گیاهان موجود به همراه فراوانی گونه های علفی، ارتفاع از سطح ریا . جهت دامنه ثبت شد. بعد از آماربرداری میزان تنوع زیستی در سه طبقه ارتفاعی ( پاییت کمتر از 800 متری، میانی 800-1200 متری و فوقانی بیشتر از 1200 متری ) و چهار جهت دامنه ( شمالی، جنوبی، شرقی و غربی ) با استفاده از شاخص های تنوع سیمیسون، شانون- وینر، مارگالف و منهینیک مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. نتایج حاصل از آنالیز واریانس یکطرفه نشان داد که جهت دامنه و ارتفاع تاثیر معنی داری روی تنوع و غنای گونه ای گیاهان علفی در سطح 95 درصد اطمینان دارد ( P< 0/05 ). به این صورت که در دامنه شمالی و طبقه ارتفاعی میانی (800 -1200 متری از سطح دریا) بیشترین مقدار تنوع و غنای گونه ای و در امنه جنوبی و طبقه ارتفاعی پایین (کمتراز800 متری ) کمترین مقدار تنوع و غنای گیاهان علفی مشاهده شد.

Keywords:

تنوع گونه ای , گیاهان مرتعی , عوامل فیزیوگرافی , کرمانشاه