مریم سرابندی - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت دانشکده کشاورزی،دانشگاه زابل
محمد گلوی - دانشیار گروه زراعت دانشکده کشاورزی،دانشگاه زابل
شهلا نجفی - استادیار گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه زابل

امروزه کاربرد کودهای شیمیایی و تنظیم کننده رشد گیاه به منظور کاهش اثرات منفثی ناشی از تنش های مختلف مطرح شده است. نیتروژن و کودهای نیتروژنه از جمله این مواد هستند که موجب مقاومت گیاه به تنش های زیستی و غیرزیستی می شوند. جهت بررسی این موضوع در گیاه زنیان آزمایشی در سال 1391 به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل 3 سطح آبیاری؛ آبیاری هر 5 روز یکبار (عدم تنش) و آبیاری هر 7 روز یکبار (تنش ملایم) و آبیاری هر 10 روز یکبار (تنش شدید) به عنوان فاکتور اصلی و 4 سطح کود شیمیایی نیتروژن (صفر، 50 و 70 و 100 کیلوگرم در هکتار) به عنوان فاکتورهای فرعی بودند. نتایج این تحقیق نشان داد که نیتروژن باعث افزایش تمام صفات مورد بررسی به جز میزان پتاسیم دانه شد. همچنین دور آبیاری 7 روز یکبار بیشترین میانگین در پارامترهای تعداد شاخه در بوته، تعداد گل در بوته و عملکرد دانه را به خود اختصاص داد. قابل ذکر است که بیشترین میانگین صفات ارتفاع بوته و میزان سدیم دانه در آبیاری 5 روز یکبار بدست آمد. نتایج تخمین نشان دادند که با افزایش کود نیتروژن، اثرات منفی تنش آبی کاهش پیدا کرده و می توان این کود شیمیایی را به عنوان تعدیل کننده تنش آبی قلمداد کرد.

تخفیف تنش خشکی،کود شیمیایی،گیاهان دارویی،عناصر