بررسی اثر شوری بر شاخصهای جوانه زنی گیاه دارویی ماریتیغال

جوانه‌زنی بذر یک عامل محدودکننده استقرار گیاهان در شرایط تنش شوری است. مرحله جوانه‌زنی یکی از مهمترین مراحل رشد گیاه است که اغلب تحت تأثیر تنشهای محیطی به ویژه تنش شوری قرار می‌گیرد. گیاهان دارویی در صنایع مختلف نقش مهمی را ایفا می‌کنند، بنابراین اتنخاب گیاهان مقاوم به شوری مهمترین راهکار مقابله با تنش شوری و توسعه کاشت این گیاهان است. به همین منظور آزمایشی جهت بررسی اثر تنش شوری بر شاخصهای جوانه‌زنی دو ژنوتیپ ماریتیغال (مجارستان و آمل)، در پژوهشکده زیست فناوری کشاورزی دانشگاه زابل انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 8 سطح شوری (0، 2، 4، 6، 8، 10، 12 و 14 دسی زیمنس بر متر) اجرا گردید. نتایج نشان داد که با افزایش سطح شوری، شاخصهای درصد و سرعت جوانه‌زنی، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه، وزن خشک ریشه و ساقه‌چه و شاخص بنیه بذر به طور معنی‌داری (P≤1%) کاهش یافت اما متوسط زمان جوانه‌زنی افزایش یافت. در گیاهان مورد مطالعه روند کاهش متفاوت بود و اختلاف معنی‌داری (P≤5%) بین سطوح مختلف شوری مشاهده شد. تیمار 14 دسی زیمنس بر متر بیشترین کاهش را در شاخصهای جوانه‌زنی نشان دادند. در بین سایر صفات وزن خشک ریشه‌چه از حساسیت بالاتری نسبت به تنش شوری برخوردار بود (95/32 درصد). همه شاخصهای جوانه‌زنی (50 درصد) تا شوری 14 دسی زیمنس بر متر در آزمون جوانه‌زنی استاندارد به دست آمد. باتوجه به نتایج به دست آمده رقم مجارستان نسبت به توده آمل تحمل بالاتری به شوری نشان داد.

Keywords:

شوری , جوانه زنی , ماریتیغال , شاخص بنیه بذر