تاثیر نیتریک اکسید و دور آبیاری بر ویژگیهای کمی و کیفی گل بریدنی گلایول

گلایول از گل های بدیذنی پرطرفدار با عمر گلجایی بالا هست که در مراسم های مختلف جشن و عزاداری مورد استفاده قرار می گیرد. به دلیل حساسیت این گل به تنش های آبی در بررسی حاضر اثر دورهای مختلف آبیاری و مولکول رادیکال آزاد نیتریک اکسید (NO) به عنوان مولکولی درگیر با مکانیزم های رشد و نموی و دفاعی گیاه بر ویژگی های کمی و کیفی این گل بریدنی مورد ارزیابی قرار گرفت. ترکیب سدیم نیتروپروسید (SNP) به عنوان دهنده نیتریک اکسید در سه غلظت 100، 150 و 200 میکرومولار با تیمار شاهد در شرایط مختلف دورهای آبیاری 2، 4، 6 و 8 روز بکار برده شد. این پژوهش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در شرایط مزرعه ای انجام گرفت. آنالیز و واکاوی داده های به دست آمده بوسیله نرم افزار آماری SPSS-19 و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون LSD در سطح 50% انجام شد. نتایج به دست آمده از تجزیه واریانس داده ها نشان می دهد که تیمارهای مختلف سدیم نیتروپروسید و دور آبیاری تاثیر معنی داری بر ویژگی های کمی شاخه گل بریده گلایول دارند (1./.>P)، اما برهمکنش این دو تیمار فقط بر طول ساقه گل دهنده، طول سنبله گل و نسبت طول سنبله به ساقه گل دهنده دارای تاثیر معنی دار است و در تعداد گلچه و وزن تر و خشک ساقه و سنبله تاثیر معنی داری نداشته است. نتایج به دست آمده از مقایسه میانگین ها اختلاف آماری معنی داری بین تاثیر برهمکنش دور آبیاری و تیمار سدیم نیتروپروسید بر شاخص های کیفی شاخه گل بریده نظیر محتوای کلروفیل، آب نسبی بافت، محتوای قند و نشاسته نشان داد.

Keywords:

رشد و نمو , سدیم نیتروپروسید , شاخص , گل بریدنی