استفاده از عناصر اقلیمی در ساخت سکونتگاهای مناطق سرد و کوهستانی با هدف صرفه جویی و بهینه سازی مصرف سوخت

بخش قابل ملاحظه ای از وسعت کشور را بعد از مناطق خشک و بیابانی نواحی سرد و کوهستانی تشکیل می دهند، رشته کوههای البرز در شمال و بخش های شمالی و مرکزی سلسله جبال زاگرس در غرب از عمده ترین این مناطق محسوب می شوند. ویژگی های معماری و ساخت سکونتگاهای واقع در این مناطق از گذشته های دور به طور نسبتا زیادی منطبق بر آب و هوای محل بوده اما در سالهای اخیر به علت استفاده بی رویه از سوخت های فسیلی و استفاده از مصالح ساختمانی جدید تا حدودی دچار تغییرات گشته است. با توجه به مشکلات سوخت رسانی به این مناطق و همچنین صرفه جویی در مصرف سوخت استفاده از روشهای معماری سنتی و منطبق بر اقلیم محل می تواند در کاهش مصرف سوختهای فسیلی به خصوص فرآورده های نفتی و بهینه سازی مصرف اینگونه سوختها بسیار موثر باشد.