رضا باقری - عضو هیئت علمی دانشگاه زابل

دانشگاهها ازبزرگترین نهاد های جامعه می باشدند که روزانه جمعیت زیادی را درخود جای داده ودرایران حدود 5،8 درصد ازجمعیت کشور را در خود جای داده ولی بخش عمده ای ازاین دانشگاه ها درسالهای اخیر وبخصوص درحاشیه شهرها شکل گرفته واغلب دربخش محدود ی ازمحوطه آنها تعدادی ازساختمانهای مورد نیاز جهت تامین نیازهای اصلی ساخته شده واغلب بخشهای دیگر یابه صورت بایر رها شده یادرحال ساخت بسر می برد. درطراحی محوطه اغلب این دانشگاهها نیاز های اصلی استفاده کنندگان همچون شبکه پیوسته وایمن پیاده ،شبکه سواره استاندار واداری پارکینگ کافی ونیازهای زیبا شناختی واجتماعی نادیده گرفته شده است.بابررسی دقیق تر ،عدم وجود طرح جامع محوطه دانشگاه یا ناکار آمدی آن بیان می گردد که باعث بروز بسیاری ازمشکلات می گردد.ازاین رو این مقاله به دنبال آن است تا بابیان رویکرد طراحی منظر محوطه های دانشگاهی ومزایای آن گامی درتبین ضرورت آن بردارد .طراحی منظر محوطه دانشگاهی بانگاهی جامع نگر به دنبال هویت بخشی به محوطه دانشگاهی ،بسترسازی فعالیتهای مختلف مورد نیاز استفاده کنندگان ،حفاظت از طبیعت وارتقا کیفیات زیبا شناختی محوطه وکاهش هزینه ها ی نگهداری ومدیریت محوطه می باشد.

طرح جامع،طراحی منظر،محوطه دانشگاهی