نفیسه هاشم پور - دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته زراعت،دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
اعظم برزوئی - استادیار پژوهشکده کشاورزی،پزشکی و صنعتی هسته ای کرج،پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای

باهدف بررسی تغییرات فیزیولوژی دورقم گندم به سطوح مختلف شوری ونیتروژن درمرحله گرده افشانی، آزمایشی به صورت فاکتوریل درقالب طرح کاملا تصادفی وباسه تکرار درگلخانه تحقیقاتی پژوهشکده کشاورزی، پزشکی وصنعتی هسته ای کرج اجرا گردید. تیمارهای موردبررسی شامل دورقم گندم (تجن(حساس به شوری)وبم(متحمل به شوری) وپنج سطح شوری (شاهد (1/3 )، 6 ،8 ،0 1 و12 دسی زیمنس برمتر)ودوسطح کودنیتروژن(75و150 کیلوگرم نیتروژن درهکتار)بودند. نتایج بیان داشت که درکلیه تیمارهای شوری کاربرد مقدار کود 150 کیلوگرم نیتروژن درهکتار ،به طور کلی باعث افزایش محتوی نسبی آب وکاهش مقدار مالوند آلدئید درهردو ژنوتیپ مورد بررسی شد. که درنتیجه وجود تفاوت های ژنوتیپی بین دورقم ،ازنظر متحمل بودن به شوری ونیز ازلحاظ کودپذیری دربین این دو ژنوتیپ منجربه تاثیر محسوس تر افزایش مصرف کود بررقم بم نسبت به رقم حساس تجن گردید. این آزمایش نشان داد که نیتروژن می تواند یک سازکار فیزیولوژیکی جهت بهبود صدمات مخرب تنش شوری درمرحله گرده افشانی درگندم باشد.

شوری،نیتروژن،RWC ،مالوندآلدئید،گندم