حمید حسینی - ایران، شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود، گروه مهندسی شیمی
اسدالله ملک زاده

با استفاده از مدل BDST که مبنی بر این فرض است که سرعت جذب توسط واکنش سطح بین جذب و ظرفیت با استفاده از جاذب سطحی کنترل می‌شود و مدل آدامز – بوهارت که مبنی بر این فرض است که سرعت جذب برای ظرفیت باقی مانده جاذب سطحی و غلظت گونه‌های جذب نسبی می‌باشد نتایج آزمایشگاهی جذب سطحی آمونیاک بوسیله کربن فعال را مورد بررسی قرار داده ایم و بدین نتیجه رسیدیم که مدل آدامز – بوهارت مطابقت خوبی با نتایج ندارد ولی مدل BDST مطالبقت خوبی با نتایج دارد و نشانگر آنست که با افزایش ارتفاع جاذب در ستون‌های جذب مقدار جذب بهتر صورت می‌گیرد.

آمونیاک، ارتفاع جذب، جذب نسبی