قانون و رفتارشرکت های سرمایه گذاری

در کشورهای در حال توسعه همچون ایران به منظور شفاف سازی اطلاعات مالی و فرهنگ سازی سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار، تدوین قوانین و مقررات الزام کننده، از الزامات است. ضرورت تدوین قوانین و مقررات مرتبط با بورس اوراق بهادار حمایت از حقوق سرمایه گذاران، ساماندهی، حفظ و توسعه بازار سرمایه است و در این راستا قانون بازار اوراق بهادار در سال 1384 به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید. هدف از انجام این پژوهش، شناخت نقش قانون بورس اوراق بهادار تهران ( مصوب 1384 ) در رفتار شرکت های سرمایه گذاری است. در این پژوهش به مطالعه مقایسه ای رفتار شرکت های سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار تهران در (طی دو دوره زمانی 1379 الی 1384( قبل از تصویب قانون سال 1384) و سال های 1385 الی 1390( بعد از تصویب قانون سال 1384 پرداخته شده است. به همین دلیل، رفتار شرکت های سرمایه گذاری بر مبنای خطا ی پی شبینی و پراکندگی پیش بینی مورد مطالعه قرار گرفته است. شرکت های مورد مطالعه در این پژوهش، شرکت های عضو صنعت سرمایه گذاری پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بوده و اطلاعات مربوط به متغیرهای پژوهش با استفاده از تحلیل رگرسیون چند متغیره پانلی و پولی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج پژوهش بیانگر این است که، تفاوت معناداری در خطای پیش بینی شرکت های سرمایه گذاری وجود ندارد که این می تواند نشانگر شرایط خاص اقتصادی و سیاسی حاکم بر کشور و عدم اطمینان محیط کسب و کار باشد. این قانون توانسته است که بر پراکندگی پی شبینی شرکت های سرمایه گذاری اثر مثبت داشته که این امر نشان دهنده ابهام در محیط اطلاعاتی شرکت های سرمایه گذاری است. در نتیجه، بعد از تصویب قانون بورس اوراق بهادار سال 1384 رفتار شرکت های سرمایه گذاری از لحاظ پراکندگی پیش بینی، تحت تأثیر قرار گرفته است.

Keywords:

خطای پیش بینی , قانون بازاراوراق بهادار , شرکت های سرمایه گذاری , شفافیت اطلاعات مالی