شجاع قربانی - دانشجوی کارشناسی ارشدمدیریت فناوری اطلاعات موسسه آموزش عالی نیمامحمودآباد

ادبیات کارآفرینی دانشگاهی ودانشگاه کارآفرین به سرعت درحال تغییر است. دانشگاه های کشورهای توسعه یافته به طورفزاینده ای کارآفرین شده اند. دراقتصاد مبتنی بر دانش، دانشگاه ها علاوه برمأموریت های آموزشی وتحقیقاتی، مأموریت سوم خود یعنی مشارکت فزاینده تر درفرآیند نوآوری و توسعه تکنولوژی را نیز عهده دارشده اند. براین اساس شبکه های جدید وابسته به دانشگاه ها درحال رشد می باشند ودانشگاه ها با توجه به ظرفیت هایی که به عنوان نهادتولیدوتوزیع کننده دانش دارند، به صورت دانشگاه های کارآفرین نقش اساسی رادرنوآوری صنعتی وتوسعه فن آوری ودرنتیجه اشتغال زایی ورفاه ایفاء می کنند. دراین راستا عصرحاضر شاهدتحولات عظیمی درنظام های دانشگاهی به منظورهم سویی هرچه بیشترآن ها، با فرآیند توسعه اقتصادبومی، منطقه ای وبین المللی می باشیم. لذارویکرد حاکم برفعالیت های آموزشی وپژوهشی، رویکردی نیازگرا درتعامل با سازمان های پیرامونی دانشگاه می باشد. این تعامل و کنش متقابل محیط های دانشگاهی با بنگاه های اقتصادی وسازمان های بیرونی، چنان چه سازمان یافته وباسازوکارهای اثربخش همراه باشد، حاصلی جزء اشتغال زایی و بهره وری بیشترازمنابع انسانی و غیرانسانی ورفاه به دنبال نخواهدداشت. درمقاله حاضرابتدا به تعاریف، نقش های جدید وکارآفرین محیط های دانشگاهی و تشریح تحولات سبک های تولید دانش، مدل های کارآفرینی درمحیط های دانشگاهی ومکانیسم های اثربخش پرداخته، و سپس به موانع و مشکلاتی که آموزش عالی دراین راستا با آن مواجه است اشاره شده و با ارائه راه کارهایی، که باید دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی انجام دهند تا درمسیر کارآفرینی قدم بگذارندوهم چنین بهبودآموزش کارآفرینی دردانشگاه هاموردبررسی قرارگرفته است.

کارآفرینی ، دانشگاه کارآفرین ، آموزش عالی ، راهبردهای توسعه کارآفرینی ، آموزش کارآفرینی