محمدرضا احدی - عضو هیئت علمی پژوهشکده حمل و نقل دانشگاه علم و صنعت ایران
آرزو آقامحمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد بر

در طول چندین دهه گذشته تلاش قابل توجهی در ارتباط با سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های حمل و نقل که آیا می‌تاند فرصت‌های شغلی ایجاد کند یا نه صورت گرفته ولی این نتایج بی‌نتیجه مانده چرا که به دلیل اشکالاتی است در روش شناختی وجود دارد. زیرساخت‌های حمل و نقل می‌تواند اثرات بلندمدت اقتصادی و هم‌چنین تأثیراتی در اشتغال چه در شرکت‌های خصوصی چه در خانوار داشته باشد. اشتغال می‌تواند بر زمان و فضا تأثیرگذار باشد در زمان به صورت همزمان در چندین نقطه و در فضا دارای تأثیراتی متفاوت و قابل توجه در بخش‌های مختلف اقتصادی به دلیل درون‌زا بودن زیر ساخت‌ها ممکن است رابطه بین تأثیر زیرساخت‌ها و اشتغال مبهم باشد این مسائل به صورت تئوری مطرح شده ولی به اندازه کافی به صورت تجربی مطرح نشده در مقاله سعی شده است که به صورت تجربی به این مسئله پرداخته شود تا رابطه علت و معلولی آن مشخص شود و مطالعاتی در خصوص این‌که این عامل چگونه باعث افزایش بهره‌وری اقتصادی و افزایش خروجی بخش خصوصی می‌شود در انتها به پیامدهای در سیاست می‌تواند داشته باشد و روش‌هایی که با استفاده از آن می‌توان به ارزیابی کلی در مورد ظرفیت‌ها و روشی که بتوان با آن به برآورد اثرات توسعه اقتصادی منجر شود اشاره شده است.

زیر ساخت‌های حمل و نقل، اشتغال، توسعه اقتصادی،‌بهره‌وری اقتصادی