شهریار افندی زاده دهقانی - دانشیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه علم و صنعت ایران
فاطمه بهرامی نژاد - دانشجوی دکتری برنامه ریزی حمل ونقل دانشگاه علم و صنعت ایران
محمدرضا رافعی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی حمل و نقل، دانشگاه علم و صنعت

با گسترش جمعیت کلان‌شهرها از یک سو و کمبود فضا جهت گسترش زیرساخت‌های حمل و نقل خصوصی از سوی دیگر، نیاز به استفاده از یک سیستم حمل و نقل عمومی افزایش می‌یابد. البته کیفیت این سیستم‌ها تأثیر بسیار زیادی در جذب مسافران و کاهش استفاده از حمل ونقل خصوصی دارد. سامانه‌ی اتوبوس‌های تندرو BRT یکی از جدیدترین سیستم‌های حمل و نقل عمومی است که در صورت اجرا و بهره‌برداری مناسب می‌تواند با سرعت و ظرفیت بالا پاسخگوی قسمتی از این نیاز باشد. در این مقاله سعی بر آن است تا با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی AHP، خط سه BRT شهر تهران و BRT شهر بوگوتای کلمبیا بررسی و مقایسه شود. از آن‌جایی که استاندارد سال 2013 سیستم اتوبوس‌های تندرو توسط یکی از معتبرترین موسسات مرتبط با این زمینه و پس از مطالعه‌ی چند سیستم BRT در سراسر جهان ارائه شده است. در این مطالعه از معیارها و شاخص‌های این استاندارد بهره گرفته شده است، نتیجه حاصل از این تحقیق نشان می‌ دهد که سیستم BRT بوگوتا با کسب 93.3 امتیاز از 100 در جایگاه بسیار مطلوبی قرار دارد. خط سه BRT تهران با کسب 63.7 امتیاز در جایگاه نسبتاً مناسبی است اما تا قرارگیری در کنار سیستم‌های استاندارد BRT راه طولانی در پیش دارد.

سامانه‌ اتوبوس‌های تندرو؛ روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP)، معیار وزن‌دهی