محسن عسکری - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری و منطقه ای،دانشگاه هنر اصفهان،تهران،ایران

اتوبوس به عنوان یکی از وسایل جابه‌جایی شهری نقش مهمی در توزیع سفر در کلانشهرها ایفا می‌‌کند. از حیث تاریخی اهمیت این وسیله در کلانشهر تهران در نبود سایر حمل و نقل عمومی هم‌چون مترو، دو چندان شده، به گونه‌ای که برای مدتهای طولانی به جای عنصری مکمل، به عنصر اصلی جابه‌جایی عمومی تبدیل شده است. از سوی دیگر بررسی چگونگی راه‌اندازی و اجرای سامانه‌های اتوبوسرانی در جهت شناسایی میزان موفقیت آن‌ها، از الزامات مدیریت سیستم‌های حمل و نقل درون‌شهری محسوب می‌شود. روش تحلیل پوششی داده‌ها با ارائه امکان آنالیز وضع موجود و ترسیم سیمایی از آینده در سطوح مختلف عملکردی به خوبی می‌تواند در این زمینه راهگشا باشد. نتایج به کار گرفته شده از این روش در تجزیه و تحلیل یکی از خطوط اتوبوسرانی خصوصی شهر تهران نشان می‌دهد که نسبت کارآمدی خطوط بررسی شده به کارایی محاسبه شده بالاتر بوده و لذا نیاز به ارزیابی مجدد جهت ارتقاء کارآیی و حفظ همان میزان کارآمدی مطلوب وجود داشته و این الگوی به خوبی می‌تواند برای سایر شرکت‌های خصوصی اتوبوسرانی و یا سایر موارد مشابه مورد استفاده واقع شود.

جابجایی عمومی،ارزیابی عملکرد،تحلیل پوششی داده ها،کارآیی و کارآمدی،خطوطاتوبوسرانی شهری