مدلسازی ریاضی جذب دی اکسید کربن با استفاده از MEA و DEA در تماس دهنده‌ی غشایی فیبر توخالی
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 945
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PROCESS02_022
تاریخ نمایه سازی: 7 تیر 1393
Abstract:
میزان انتشار گاز گلخانه‌ای دی اکسید کربن در جو زمین عموماً در حال افزایش است. از این رو جداسازی این گاز در صنایع مولد آن که سهم عمده‌ای در انتشار این گاز دارند لازم و ضروری به نظر می رسد. هدف اصلی از این تحقیق، مدلسازی جذب دی اکسید کربن از مخلوط گازی CO2/CH4 به وسیله‌ی حلال‌های شیمیایی دی اتانول آمین (DEA) و منواتانول آمین (MEA) با استفاده از تماس دهنده ی غشای فیبر توخالی پلی پروپیلن است. این مدل سازی بر مبنای حالت کاملا مرطوب و در حالتی که واکنش شیمیایی صورت می گیرد برای سه قسمت پوسته، غشا و مجرا بررسی شده که در آن از هر دو ترم نفوذ محوری و شعاعی استفاده شده است. در این مدل گاز از درون پوسته و مایع از درون مجرا عبور داده می شود. تاثیر تعداد فیبرهای غشایی، دبی جریان گاز، دبی جریان مایع و غلظت حلال شیمیایی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از مدلسازی نشان می دهد که درصد جذب دی اکسید کربن با محلول آبی MEA از محلول آبی DEA بیشتر است. همچنین این شبیه سازی نشان می دهد که افزایش دبی مایع، تعداد فیبر غشایی و غلظت محلول آمین به کار گرفته شده باعث جذب هر چه بیشتر دی اکسید کربن می شود اما افزایش دبی جریان گاز به علت کاهش زمان تماس آن با غشا، باعث کاهش جذب می شود.
Keywords:
Authors
محمدرضا طلاقت
استادیار دانشگاه صنعتی شیراز، دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز
احمدرضا بهمنی
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی شیراز، دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :