مجید عابدی لنجی - گروه تحقیقاتی نفت، گاز و ترمودینامیک، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس
محسن وفایی سفتی - گروه تحقیقاتی نفت، گاز و ترمودینامیک، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس
عاطفه موسوی مقدم - گروه تحقیقاتی نفت، گاز و ترمودینامیک، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس
مهسا باغبان صالحی - پژوهشگاه صنعت نفت

در بین روشهای موجود برای کاهش آب تولیدی در مخازن نفت، تزریق یکسیستم ژلی شامل پلیمر و یک عامل شبکه ساز به طور گستردهای مورد استفاده قرار میگیرد. در این پژوهش از هگزا متیلن تترا آمین به عنوان عاملشبکهساز و هیدروکلریک اسید به عنوان فعالکننده و کوپلیمر پلی اکریل آمید سولفونه هیدرولیز شده (کوپلیمر اکریل آمید و نمک سدیم) برای ساخت سیستم ژل استفاده شدهاست. به منظور مشخص کردن فاکتورهای مؤثر برروی زمان بندش ژل و همچنین ارائه یک مدل ریاضی، روش طراحی مکعب ترکیب مرکزی به کار گرفته شده است. از اینرو هدف اصلی برقراری یک رابطه اساسی بین سه فاکتور (غلظت پلیمر، درصد هگزا متیلن تترا آمین ودرصد هیدروکلریک اسید) و یک پاسخ (زمان بندش ژل) با استفاده از یک روش آماری است. برای اعتبار سنجی مدل درجه دو ارائه شده از روش نتایج تحلیل پراکندگیANOVA) استفاده شده است. نتایج نشان داد که هیدروکلریک اسید نسبت به دو فاکتور دیگر، تأثیر بیشتری بر زمان بندش ژل داشته و همچنین در بین تمامیاثرهای متقابل بین فاکتورها، برهمکنش هگزا متیلن تترا آمین و هیدروکلریک اسید بیشترین تأثیر را بر زمان بندش ژل داشته است.

زمان بندش، طراحی مکعب ترکیب مرکزی، هگزا متیلن تترا آمین، اثر متقابل