شهناز رفعت پور - دانشجوی کارشناسی ارشد بیابان زدایی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه زابل، ایران
عبدالعلی صوفی - کارشناس ارشد زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی جیرفت، ایران
احمد مهربان - استادیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان، ایران
مهلا خمر - دانشجوی کارشناسی ارشد شناسایی و مبارزه با علفهای هرز، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند، ایران

کشاورزی ارگانیک بر حفظ تعادل اکولوژیکی و تقویت فرآیندهای بیولوژیکی تأکید دارد که سبب پایداری و توانایی اکوسیستم‌های زراعی می‌شود. با توجه به این که کشاورزی ضروری‌ترین و پراهمیت‌ترین منبع تولید مواد غذایی مورد نیاز انساناست، گرایش و سمت‌گری سیاست‌های کشاورزی کشور به سمت اهداف زیست محیطی و اجتماعی فرصت بسیار خوبی برای گسترش کشاورزی ارگانیک فراهم خواهد آورد. علت رشد سریع سیستم کشاورزی ارگانیک را می‌توان نیاز جامعه، اقتصادی بودن و اهمیت اکولوژیکی آن دانست. پیشرفت تکنولوژی علوم پزشکی و مشخص شدن اثرات سوء و ناهنجار بقایای مواد شیمیایی در تولیدات کشاورزی که باعث بروز انواع سرطان ها و اثرات مضر، بر روی سلسله اعصاب در انسان گردیده منجر به هوشیاری جوامع به این موضوع و استقبال از تولیدات عاری از هرگونه باقیمانده شیمیایی گشته است. روش تحقیق صورت گرفته در پژوهش حاضر از نوع توصیفی – تحلیلی و برگرفته از منابع واسناد کتابخانه‌ای معتبر می‌باشد. نتایج نشان‌دهنده آن است که کشاورزی ارگانیک برای دستیابی به اهداف و اصول مورد نیاز، نیازمند حمایت و هدایت دولت‌ها و مدیریت کارآمد می‌باشد.

کشاورزی ارگانیک، کشاورزی، توسعه پایدار