شاداب شادمانی - کارشناس ارشد - MBA

یکی از مراحل بسیار مهم مدیریت و برنامه ریزی استراتژیک در هر سازمانی، بررسی محیط بیرونی سازمان و پارامترهای بیرونی است که خواه ناخواه بر سازمان، تأثیر گذارند. هرکدام از عوامل تأثیر گذار بیرونی، تأثیری مثبت و سازنده و یا اثری مخرب و بازدارنده بر سازمان دارند. در نظر گرفتن همین نکته کافی است که شرکت ها و مدیران ارشد آن ها، ضرورتا محیط بیرونی خود را با شیوه هایی صحیح، علمی و کاربردی بررسی و عوامل مؤثر خارجی را ارزیابی نمایند . در این مقاله سعی شده است محدودیت های تحلیل محیط بیرون در فرآیند مدیریت استراتژیک بررسی شود. ما ابتدا با بررسی منابع مدیریت و سایت های علمی مرتبط با موضوع و نظر عده ای از کارشناسان، 20 عامل محدودیت زا که از موانع مهمتحلیل محیط بیرون هستند، شناسایی کردیم. سپس با استفاده از روش مدلسازی ساختاری تفسیری، چگونگی تأثیر این عوامل و اهمیت هر کدام مشخص گردید و با توجه به میزان وابستگی و قدرت نفوذشان در 7 سطح مختلف طبقه بندی شدند. در ادامه مشخص شد که در میان این عوامل، تنوع و گستردگی عناصر و مؤلفه های محیط اقتصادی، تعامل شدید بین مؤلفه های اقتصادی و تغییرات جغرافیایی مناطق جهانی، بیشترین تأثیر را در شناخت ما از محیط بیرون می گذارد. به طوری که کوچکترین تغییری در این عوامل، تأثیر گسترده ای بر روی موانع دیگر خواهد داشت.

برنامه ریزی استراتژیک، تحلیل محیط خارجی، مدلسازی ساختاری تفسیری، ماتریس خود تعاملی