بررسی موانع ارتقای شغلی زنان به سطوح مختلف مدیریتیدر سازمان های دولتی منطقه غرب مازندران

در سال های اخیر افزایش کمی حضور زنان در سازمان ها با بهبود کیفی منزلت و جایگاه آنان همراه نبوده، و از این رو نیروی عظیم و خلاق که نیمی از صاحبان تفکر و اندیشه به شمار می روند، در سطوح مدیریتی بهره چندانی گرفته نمی شود. هدف از تحقیق حاضر بررسیموانع ارتقای شغلی زنان به سطوح مختلف مدیریتی در سازمان های دولتی منطقه غرب مازندران است. عوامل اجتماعی، سیاسی، فردی، فرهنگی،سازمانی به عنوان موانع ارتقای شغلی زنان در نظر گرفته شده است. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی از نوع پیمایشی بوده استجامعه آماری این تحقیق کلیه زنان کارمند سازمان های دولتی غرب استان مازندران می باشند. تعداد این افراد درمجموعه برابربا 350 نفر می باشد.استفاده شده است که تعداد 183 نفر از طریق روش نمونه گیری طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات متغیرها از پرسشنامه 27 سوالی موانع حضور زنان در پست های مدیریتی استفاده شد. داده هایجمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. برای تعیین پایایی تحقیق از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آن 0/8 است در نتیجه پایایی پرسشنامه تأیید شده است. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزار spss صورت گرفت وبرای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون کولموگروف اسمیرنف، آزمون – t و آزمون فریدمن استفاده گردید. نتایج آزمون مربوط بهسؤال اصلی نشان داد که آماره آزمون t مربوط به مقایسه میانگین نمره میزان مطلوبیت تاثیر موانع حضور زنان در پست های مدیریتی بر حضور زنان به سطوح مختلف مدیریتی از نقطه نظر کارکنان که برابر با 22/415 می باشد و همچنین با سطح خطا پذیری کوچکتر از 0/05 نشان می دهد که میزان مطلوبیت موانع حضور زنان در پست های مدیریتی تایید می گردد. بین موانع فردی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و سازمانی با حضورزنان به سطوح مختلف مدیریتی در سازمان های دولتی منطقه غرب مازندران رابطه معناداری وجود دارد. امید است تا برطرف کردن موانع شناسایی شده، در جهت رفع آنها برآییم .

Keywords:

مدیریت , زنان , موانع ارتقا , سازمان های دولتی