بررسی آمادگی و فرهنگ درمدیریت بحران بیمارستان‌ها از دیدگاه مهندسی رزیلینس

زمینه و هدف: مهندسی رزیلینس بعنوان رویکردی جدید برای درک و مدیریت ایمنی، در پی کشف این موضوع است که چگونه افراد، گروه‌ها و سازمان‌ها، با شکست در موقعیت‌های پرخطر انطباق می‌یابند و چگونه عمل می‌کنند. شاخص‌های فرایند سازمانی شامل فرهنگ درست، فرهنگ آموختن، آمادگی است. هدف: بیان و تحلیل میزان آشنایی و توجه عملی پرستاران به فرهنگ و آمادگی بحران و مفهوم رزیلینس و ارزیابی مدیریت بحران است. روش بررسی: در این تحقیق توصیفی، از ترکیبی از روش‌ها شامل مشاوره‌های تخصصی، بررسی متون علمی، مصاحبه، مشاهده و پرسشنامه استفاده گردید. جامعه آماری: 7 بیمارستان منتخب شهر اهواز، سال 1392 و نمونه آماری پرستاران بودند. برای بررسی روایی، پایایی و تکرارپذیری پرسشنامه، از روش‌های روایی محتوایی و روایی سازه‌ای، ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار Excel و SPSS تجزیه و تحلیل گردید. یافته‌ها: 8 سؤال از 38 سؤال پرسشنامه از نظر روایی محتوایی پایین بوده و رد شدند و مقدار CVI شاخص روایی محتوایی 0/90 بود که قابل قبول است و ضریب آلفای کرونباخ 0/952 که نشانه پایایی مناسب است. شاخص ضریب همبستگی درونی ICC که 0/95 بدست آمد (p>0/001) نشانه تکرارپذیری بالااست. از نظر فرهنگ آموختن، 6 بیمارستان دارای فرهنگ خنثی و یک بیمارستان دارای فرهنگ منفی ارزیابی شدند. از نظر فرهنگ درست، 5 بیمارستان دارای فرهنگ خنثی و 2 بیمارستان دارای فرهنگ منفی بودند. براساس نتایج امتیازات آمادگی، همه بیمارستان‌های منتخب دارای آمادگی ضعیف بودند. نتیجه‌گیری: نیاز به مدیریت و سیاست‌گذاری‌های مناسب‌تری در زمینه آموزش و فرهنگ‌سازی و آمادگی فعال بیمارستان‌ها وجود دارد.

Keywords:

مهندسی رزیلینس , مدیریت بحران , آمادگی , فرهنگ , ایمنی