مهشید خزاعی شادفر - دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
یحیی اکبری کوربلاغ - معاون تحصیلات تکمیلی دانشکده علوم دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
آرش فیروزنیا - دانشگاه شهید مدنی آذربایجان

دراین مقاله درهم تنیدگی یک کوانتوم دات دو الکترونی را بررسی می کنیم که درون میدان مغناطیسی کینواخت قرار می گیرد جهت این میدان در راستای محور Z است سپس یک مدل دقیقا حل پذیر را برای کوانتوم دات در نظر می گیریم برای تغییر شکل های کوچک افزایش القای مغناطیسی B باعث افزایش درهم تنیدگی می شود از طرفی افزایش قدرت بر هم کنش الکترون - الکترون باعث افزایش چشمگیری در ردهم تنیدگی کوانتومی می شود در بر هم کنش ثابت تغییر شکل کوانتوم دات درهمتنیدگی را کاهش می دهد نتایج تحلیل های ما نشان می دهد که درجه درهم تنیدگی به شکل پتانسیل محدود کننده بستگی دراد در این حالت افزایش میدان مغناطیسی ابتدا باعث افزایش چشگیری در درهم تنیدگی سپس باعث کاهش درهم تنیدگی می شود.

کوانتوم دات ، درهم تنیدگی اوربیتالی، سنجه لگاریتمیک نگاتیویتی ، تیوری ویلیامسون ، طیف symplectic