سمیه آزموده - دانشگاه امیرکبیر تهران

شبکه سنسور بی سیم بدن مجموعه ای از میکرو یا نانو سنسورهای هوشمند با قابلیت پردازش و ارسال اطلاعات به ایستگاه پایه است که می توانند به دبن انسان متصل یا درون آن کاشته شده و طی ارتباطات بیسم به تبادل داده های حیاتی دریافت شده از بدن بپردازند از این نوع شبکه می توان برای مراقبت پزشکی طولانی مدت بدون ایجاد محدودیت روی فعالیت های نرمال روزانه بیمار به عنوان بخشی از فرایند تشخیص یا نگهداری از بیمار مبتلا به بیماری مزمن یا تحت نظر قرار دادن بیمار پس از یک عمل جراحی با هدف مدیریت وضعیت های اورژانسی استفاده کرد ریزحسگرهای هوشمند عملیات دریافت و ارسال پرامترهای حیاتی بیمار (از جمله فشار خون ECGدمای بدن اکسیژن اشباع و غیره) از خارج یا داخل بدن و ارسال آنها به مرکز مراقبت بهداشتی ریموت را انجام یم دهند در نوع دیگری از کاربرد این ریزحسگرهای می توانند با بیمار تعامل برقرار کنند و به عهوان مثال مدیریت انسولین برای یک بیمار دیابتی را طی تعامل با وی انجام دهند اطلاعات و علائم حیاتی پس از جمع آوری توسط ریزحسگرها برای بررسی وضعیت سلامتی بیمار از طریق اینترنت یا انترانت در اختیار پزشک یا پرستار ریموت قرار می گیرد بنابراین لازم است با اعمال نیازمندی های کیفیت سرویس مقتضی سرویس ای ارتباطی مطمئن جهت ارسال این داده های حیاتی فراهم گردد بنابراین یکی از اهداف عمومی این شبکه ها دست یابی به حداکثر گذردهی حداقل تاخیر و حداکثر طول عمر شبکه بوسیله کنترل منابع اصلی اتلاف انرژی مثل تصادم گوش کردن بیکار استراق سمع و سربار بسته های کنترلی خواهد بود که برای نیل به این اهداف از پروتکل ای MAC استفاده می کنیم در این تحقیق به مقایسه پروتکل های MAC موجود برای این شبکه ها پرداخته و بروتکل های موجود از جمله EEE802.15.4 ، H-MAC ، PB-TDMA ، BodyMAC و DTDMA را به صورت تئوریکال بررسی و مقایسه می کنیم سپس بر اساس نتایج حاصل از دو مرحله شبیه سازی انجام شده با NS-2 نشان می دهیم از میان سه پروتکل IEEE802.11,SMAC و TDMA بهترین استراتژی استفاده از پروتکل IEEE802.11 است و از میان سه پروتکل SMAC,TDMA و IEEE802.15.4 مناسب ترین پروتکل IEEE802.15.4 با بیکن می باشد.

ریزحسگرها ، شبکه های بیسیم حسگر بدن، سیستم مراقبت پزشکی ریموت ، کیفیت سرویس ، پروتکل های دسترسی رسانه