ارزیابی اثر بسته بندی های نانو کامپوزیتی حاوی اکسید روی بر خصوصیات بیوشیمیایی توت فرنگی تازه در طول انبارداری

امروزه استفاده از نانوذرات در بسته بندی مواد غذلیی یک روش جیدد در صنایع غذایی به منظور کاهش نرخ رشد میکروبی در مواد غذایی و افزایش طول عمر مفید آن می باشد لذا ضرورت این تحقیق جلوگیری از ضایعات توت فرنگی تازه برداشت شد با بکارگیری بست های ضد میکروبی حاوی نانو ساختار اکسید روی و همچنین افزایش عمر ماندگاری این محصول مفید می باشد فیلم های نانو کامپوزیتی حاوی پلی اتیلن سبک و نانو ذرات اکسید روی (3،3،1 گرفت مالئیک انیدرید ، 5درصد) و فیلم پلی اتین سبک خالص به عنوان نمونه شاهد به روش اختلاط مذاب و قالبگیری فشاری توسط پرس داغ تهیه شد کیفیت توزیع نانو ذرات ضد میکروب درون بستر پلیمر توسط میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem) مورد بررسی قرار گرفته است همچنی آزمایشات اسید آسکوربیک و اسیدیته توت فرنگی بسته بندی شده در لحظه صفر و پس از 16،12،8،4 روز از انبارداری ارزیابی شد بر این اساس اسیدیته قابل تیتراسیون (TA) در توت فرگی در مدت زمان ذخیره سازی کاهش یافته اسید اسکوربیک توت فرنگی در طول ذخیره سازی با استفاده از نانو فیلم با درصدهای متفاوت نانو اکسید روی در مقایسه با فیلم پلی اتیلن خالص افزایش یافته بود نتایج بدست آمده در این پژوهش نشان می دهد به کارگیری بسته های حاوی 3 درصد نانو اکسید روی پلی اتیلن گرتف مالئیک انیدرید می تواند طول عمر توت فرنگی تازه را بدون تاثیر منفی بر ویژگیهای حسی در دمای 4c تا 16 روز افزایش دهد.

Keywords:

بسته بندی ضد میکروبی , توت فرنگی , اسید آسکوربیک , نانو کامپوزیت