تاثیر ترتیب خوراک دهی بر روی خواص نانو کامپوزیت های زیست تخرب پذیر پلی اتیلن / نشاسته ی ترموپلاستیک

در این مقاله به بررسی نانو کامپوزیتهای زیست تخریب پذیر و تعیین ترتیب خوراک بهینه جهت دستیابی به خواص مطلوب پرداخته می شود ابتدا نشاسته در کی مرحله درون مخلوط کن داخلی با استفاده از نرم کننده های آب اسید استیک و گلیسرول به نشاسته ی ترموپلاستیک (tps) تبدیل شد و در ادامه نانو کامپوزیت های زیست تخریب پذیر بر پایه نشاسته ی ترموپلاستیک و پل اتیلن با چهار ترتیب خوراک دهی مختلف در یک مخلوط کن داخلی تهیه شدند آنالیزهای XRD پایداری حرارتی با استفاده از TGA و SEM برای تعیین مناسب ترین ترتیب خوراک دهی جهت رسیدن به خواص مطلوب انجام شدند مشخص شد که در صورتیکه ابتدا نانو کلی را با پلی اتیلن مالئیکه (PE-g-MA) ترکیب کرده و ترکیب حاصل در مرحله ی دوم با پل یاتیلن و نشاسته ی ترموپلاستیک ترکیب شود لایه های نانو سیلیکات کلویزیت 15A بیشترین فاصله را از یکدیگر خواهند داشت و این منجر به بالاترین خواص مکانیک یو حرارتی در نانو کامپوزیت خواهد شد همچنین مشاهد شد که با افزایش نسبت پلی اتیلن مالئیکه به نانو کلی فاصله ی بین لایه های نانو کلی از یکدیگر بیشتر می شود اما از طرف دیگر پایداری حرارتی نانو کامپوزیت کاهش می یابد که ما این را به حضور گروه مالئیک انیدرید و تخریب آن نسبت می دهیم و احتمال می دهیم که تخریب این گروه تخریب نانو کامپوزیت را تسریع می کند امیدواریم که نتایج این پژوهش در تیه هر چه بهتر پلاستیک ها و فیلمهای بسته بندی زیست تخریب پذیر مفید واقع شود.

Keywords:

نانو , کامپوزیت , زیست تخریب پذیر , پلی اتیلن - نشاسته , ترتیب خوراک دهی , آنالیز