مطالعه اثر کود بیولوژیک بر روی ارقام گندم تحت شرایط تنش خشکی

به منظور بررسی اثر کود های بیولوژیک بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم گندم دیم آزمایشی در سال زراعی 90 -1389در مزرعه ای در روستای ماسوه واقع در 35 کیلومتری جنوب شهرستان نقده به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کاملتصادفی در سه تکرار در شرایط دیم اجرا شد. فاکتور اول دو رقم گندم سرداری و آذر 2 و فاکتور دوم در شش سطح شامل ودهای بیولوژیک شامل شاهد (بدون مصرف کود)، نیتراژین، نیتروکسین، بیوسوپر، فسفانه بارور 2 و فسفاتین بود. نتایج نشان داد که اثر رقم توانست بر روی صفات ارتفاع، تعداد دانه در سنبله، طول پدانکل و عملکرد دانه معنی دار باشد. همچنین اثر کود زیستی توانست بر روی صفات ارتفاع بوته، طول سنبله بیوماس و عملکرد دانه اثر معنی داری داشته باشد اما اثر متقابل دو عامل رقم و کود بر روی هیچ کدام از صفات معنی دار نگردید. مقایسه میانگین تیمارها نشان داد که رقم آذر 2 توانست 56 درصد عملکرد بالاتری در مقایسه با رقم سرداری داشته باشد و کود زیستی نیتروکسین توانست 59 درصد عملکرد دانه را نسبت به شاهد در شرایط دیم افزایش دهد.

Keywords:

کود بیولوژیک , ارقام گندم , تنش خشکی