عبدالرحمن رحیمیان یوگر - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان،
حسن صالحی - دانیشیار گروه باغبانی دانشگاه شیراز

کمبود منابع آب قابل دسترس مهمترین عامل محدودکننده در توسعه فضای سبز شهری در مناطق 0خشک و نیمه است، ساز و کارهای مختلفی در افزایش تحمل و کاهش اثرهای منفی تنش خشکی روی سبزفرش‌ها موثر هست که بسته به جنس سبزفرش متفاوت است. انجام این پژوهش به منظور مقایسه واکنش‌های سازگاری دو جنس سبز فرش فصل سرد در شرایط تنش خشکی حائز اهمیت است. پژوهش حاضر در قالب طرح کاملاً تصادفی و آزمایش فاکتوریل روی دو جنس سبزفرش فریژ کنتاکی و چاوی در چهار دور آبیاری 3، 5، 7، 9 روز با 4 تکرار انجام شده است. تحلی داده‌ها با نرم‌افزار SPSS-16 و مقایسه میانگین‌ها با آزمون LSD در سطح (05%) انجام شده است. نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که سبزفرش چاوی با افزایش وزن خشک ریشه سازگاری بهتری در شرایط خشکی داشته است. هم‌چنین افزایش محتوای قندهای محلول و پرولین در سازگاری هر دو جنس سبزفرش تأثیر معنی‌داری داشته، که سبزفرش فریژ کنتاکی با افزایش قندهای محلول سازگاری نموده است.

خشکی، محدودیت، فضای سبز، سبزفرش