جواد آرمیده - دانشکده مهندسی کامپیوتر و فناوری اطلاعات، دانشگاه آزاد، ساری ، ایران

در سالهای اخیر شبکه های حسگر بی سیم با توجه به کاربرد بسیاری که دارند مورد توجه محققین قرار گرفته است. یکی از مسائل مهم دراین شبکه مسئله محدودیت مصرف انرژی است که مستقیماً با طول عمر شبکه در ارتباط است یکی از اصلی ترین کارهایی که در سالهای گذشته به منظور مقابله با این مسئله انجام شده است خوشه بندی می باشد. در این مقاله سعی شده روش خوشه بندی ارائه شود که در دو مرحله اقدام به خوشه بندی می کند که در مرحله اول با استفاده از روش گراف براساس معیار درجه همسایگی و در مرحله دوم، برای گره های باقیمانده از مرحله اول با استفاده از منطق فازی اقدام به خوشه بندی سنسورهای شبکه می نماید. مزیت روش خوشه بندی مورد ارائه این است که در مرحله دوم خوشه بندی براساس 4 پارامتر اصلی تعداد همسایگان، تعداد گره های سرخوشه همسایه، اندازه سطح انرژی نودها و فاصله هر نود تا گره سینک صورت گرفته است که منجر می شود بهترین گره ها بعنوان گره های سرخوشه انتخاب شوند. در ادامه اتصال پذیری شبکه مورد ارزیابی قرار می گیرد. بنابر این از این طریق با خوشه بندی مناسب حسگرهای یک مجموعه، انرژی بیشتری ذخیره شده و در نتیجه طول عمر شبکه افزایش می یابد.

شبکه حسگر بی سیم ، منطق فازی، خوشه بندی