بررسی سطح رضایت دانشجویان تحصیلات تکمیلی از دوره های آموزش مجازیبا تاکید بر متغیرهای جمعیت شناختی (مطالعه موردی: دوره های آموزشمجازی دانشگاه سیستان و بلوچستان)

آموزش الکترونیک از جمله خدمات نوینی است که دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی با بهر گیری از فناوری اطلاعات و ارتباطات در حال ارائه به متقاضیان خود هستند .از طرفی درجهان سراسر رقابتی امروز،جلب رضایت مشتری از مهم ترین وظایف سازمان های تولیدی و خدماتی به شمار می آید و دانشگاه ها از این قاعده مستثنی نیستند. جلب رضایت دانشجویان دوره های مجازی که در واقع مشتریان این سیستم هستند از عوامل موفقیت این سیستم ها به شمار می آید.در این پژوهش بر آن شدیم تا سطح رضایتدانشجویان دوره های مجازی دانشگاه سیستان و بلوچستان را مورد سنجش قرار دهیم و رابطه بین متغیرهای جمعیت شناختی وسطح رضایت را بررسی نماییم. بدین منظور پرسش نامه ای محقق ساخته حاوی 30 پرسش ، به ایمیل دانشجویان ارسال شد. پایایی % پرسشنامه به روش آلفای کرونباخ 701 / . بدست آمد که در حد مطلوب ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان دادند که 71 درصد دانشجویان از دوره های آموزش مجازی دانشگاه سیستان و بلوچستان ناراضی و 31 %درصد راضی بودن د. در میان فاکتورها، کیفیت تعامل با اساتید از کمترین سطح رضایت و مدت زمان دوره از بالاترین سطح رضایت برخوردار بود. بررسی متغیرهای جمعیت شناختی نیز نشان دهنده این نکته بود که تنها عامل جنسیت بر سطح رضایت دانشجویان موثر است و دانشجویان زن سطح رضایت بالاتری از این دوره ها نسبت به دانشجویان مرد داشتند.

Keywords:

آموزش الکترونیک , فناوری اطلاعات و ارتباطات , رضایت مشتری